سنجش و مقایسه آلودگی جیوه در بافت عضله گروه های طولی مختلف ماهی کپور معمولی موجود در تالاب شادگان

چکیده مقدمه: با توجه به اهمیت بوم­­شناختی تالاب شادگان به عنوان یک تالاب بین­­المللی و با ارزش و وجود گزارش­هایی مبنی بر وجود جیوه بیش از حد­ مجاز در آب و بافت­های پرندگان این تالاب و در راستای تکمیل مطالعات قبلی، این پژوهش به سنجش و مقایسه جیوه موجود در بافت عضله گروه­های طولی ­مختلف ماهی ­کپور ­معمولی و همچنین مطالعه میزان همبستگی جیوه با پارامتر­های ریخت­­شناسی این ماهی شامل طول ­استاندارد، طول ­کل و وزن ­کل می­پردازد. روش ها: در این مطالعه مقطعی 41 نمونه ماهی کپور ­معمولی به صورت کاملاً تصادفی در فصل تابستان سال 1390 از تالاب شادگان صید شدند و سپس در سه گروه طولی طبقه­بندی شدند. از بافت عضله هر کدام از ماهیان صید شده، نمونه­هایی تهیه شد و غلظت جیوه ­کل در آن­ها با استفاده از دستگاه آنالیز جیوه اندازه گیری شد. تعیین رابطه غلظت ­جیوه در نمونه­ها با پارامترهای ریخت شناسی با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون صورت گرفت. نتا یج: میانگین (± انحراف معیار) غلظت جیوه­ کل در گروه­های طولی a،b  و c به ترتیب 15/0±337/0، 21/0±556/0 و 19/0±798/0 بر­حسب میکرو­گرم بر­گرم وزن ­خشک به دست آمد. مقایسه غلظت­ جیوه در بافت عضله ماهیان مربوط به این 3 گروه طولی، اختلاف آماری معنی­داری را از خود نشان داد (001/0p=)، به طوری که با افزایش وزن و طول ماهیان صید شده، غلظت جیوه نیز افزایش ­یافت. بحث و نتیجه گیری: غلـظت جیوه در ماهیـان با وزن بالاتر از 500 گرم بیشتر از حد مجاز whoو epa بود، لذا ضروری است که در مورد مصرف گوشت این ماهی احتیاط شود.